Ζωγράφος, φεμινίστρια, πνευματώδης, αντισυμβατική. Εξαιτίας ενός τρομερού ατυχήματος στα τέλη της εφηβείας της, θα περάσει το υπόλοιπο της ζωής της με φρικτούς πόνους. Πολλαπλές  χειρουργικές επεμβάσεις ( πάνω από 30 ), που συχνά την άφηναν κλινήρη για μέρες. Ωστόσο ποτέ δε σταμάτησε να ζωγραφίζει· όχι τα όνειρά της, ούτε τους εφιάλτες της , μόνο την αλήθεια της.

Γνωστή για τις προσωπογραφίες της δήλωνε « Ζωγραφίζω τον εαυτό μου επειδή είμαι τόσο συχνά μόνη και επειδή είμαι το αντικείμενο που γνωρίζω καλύτερα από οτιδήποτε ». Σε πολλά από τα αυτό- πορτρέτα της εκφράζεται η δυαδικότητα που ένιωθε, έχοντας τόσο μεξικάνικη όσο και ευρωπαϊκή καταγωγή όπως σε αυτό το έργο του 1939 με τίτλο « The Two Fridas ».

Τα τολμηρά έργα τέχνης της σε συνδυασμό με τις πολιτικές της πεποιθήσεις, την καθιέρωσαν ως σύμβολο του φεμινισμού. Σεξουαλικά απελευθερωμένη, διατηρούσε σχέσεις και με τα δύο φύλα σε όλη τη διάρκεια της ζωής της.

Η Frida Kahlo, στο κρεβάτι του νοσοκομείου ζωγραφίζει πάνω στο γύψο της με τη βοήθεια ενός καθρέφτη, 1951.

« Έπινα για να πνίξω όλη τη θλίψη μου, μόνο που τώρα πια έχει μάθει να κολυμπάει”.

« Δεν δίνω δεκάρα για το τι σκέφτεται ο κόσμος. Γεννήθηκα μια σκύλα, Γεννήθηκα ζωγράφος, Γεννήθηκα άτυχη. Αλλά ήμουν ευτυχισμένη με τον τρόπο μου. Δεν καταλάβατε αυτό που είμαι. Εγώ είμαι η αγάπη. Είμαι χαρά, Είμαι ουσία, Είμαι ηλίθια, Είμαι αλκοολική, Είμαι επίμονη. Εγώ είμαι ;  Απλά είμαι… »

( από ένα ανεπίδοτο γράμμα προς τον σύζυγό της Diego Rivera )

H Kahlo πέθανε στις 13 Ιουλίου 1954, λίγο αφού είχε κλείσει τα 47 της χρόνια. Οι στάχτες της σκορπίστηκαν πάνω από το σπίτι που γεννήθηκε, έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της και τελικά πέθανε, στο Coyoacan του Μεξικό.  Από το 1958, το γνωστό ως « Μπλε Σπίτι » , λειτουργεί ως μουσείο που περιλαμβάνει πολλά από τα έργα της αλλά και αντικείμενα από την προσωπική της ζωή.

Photo Credits: Getty Images, Bettmann/CORBIS